In de Efteling

Daar staan we dan, geen file, geen rij bij de kassa en de zon schijnt hoog aan de lucht. Blije kindergezichtjes overal om ons heen, mutsen op wantjes aan want het is ondanks de zachte winter koud vandaag. We zijn er klaar voor, de winter Efteling!

Ik ben nu 37 en ik vind het nog steeds leuk! Het kind in mij komt boven als ik in de koets heen en weer dein in de mooie carrousel. De veel te harde maar vrolijke muziek, het rode pluche op de bankjes in de koets........niets is veranderd in al die jaren. En dat vind ik fijn! Al snel komen de jeugdherinneringen boven , ik wilde als klein meisje altijd al in die koets en ik fantaseerde dan dat ik de prinses was op weg naar haar prins. Ik had natuurlijk de allermooiste jurk aan en een kroontje. Want ondanks ik altijd een halve jongen was als kind, hield ik stiekum enorm van prinsessen "gedoe";) En je ziet het aan alle kindergezichtjes, ze zweven even weg in hun eigen fantasie. Het ventje op het paard wordt een stoere ridder en het meisje in de koets voelt zich een prinses in de mooiste jurk van de hele wereld. Zo tijdloos en daarom zo mooi, kinderen die weer echt kind zijn, weg van tv, games etc.

Zo genoot ik vandaag met mijn jongste zoontje in vele draaimolens in de Efteling. Het geluk straalde van z'n gezichtje af en achter mij "reed een prins " op zijn paard, zwaaide met een denkbeeldige pet....ook heerlijk aan het genieten , even weggezonken in de fantasie. Ja dat was mijn middelste op dat paard. Het zal wel in de familie zitten;) Kindergeluk, dat pure echte kindergeluk, wat heerlijk om dat te zien!

Ik kan dan intens genieten van z'on momentje.En wat staat het dan in schril contrast wat ik probeer te doen met Project Disha. Voor al die kleine meisjes opgroeiend op straat tussen prostiutie en kinderhandel. Dan denk ik : wat als ik eens een groepje voor 5 minuutjes in deze prachtige kinderfantasie vol lichtjes muziek en blije gezichtjes, kon laten meegenieten....het delen. Maar ja ik moet realistisch blijven, daar is daar en hier is hier. Ik doe mijn best en meer kan ik niet doen toch? Hopelijk wordt 2012 een mooi jaar voor ons allemaal, vol nieuwe kansen om iets te bereiken en om vol te houden. En vooral niet vergeten te genieten wat ik thuis voor schatten heb! Want voor ik het weet zijn ze groot en gaan ze met hun eigen kroost naar de carrousel in de Efteling. Hopelijk zit dan hetzelfde rode pluche nog op de bankjes in de koets en dromen er andere kleine kindjes weg, in een wereld vol prinsessen en ridders. En zit er een omaatje bij die er nog steeds enorm van kan genieten , omdat ze zichzelf nog steeds een prinses voelt die op weg is naar haar prins ;) hahaha

Anja