We zijn er

Een lange reis, maar wat een warm onthaal!


Lang zijn we onderweg geweest voordat we in het Michael Job center aankwamen.
Van Schiphol naar Londen was zo gepiept, een uurtje. Dan van Londen naar Mumbai 9 uur vliegen, het grooste deel in de nacht.Wil je net gaan slapen staat er een geurige curry maaltijd op je te wachten. Dan komt het lange wachten, we landen om 11:15 Indische tijd en moeten pas weer aan boord om 17:55, voor nog een vlucht van bijna 2 uur. Wat een enorme sloppenwijken heb ik vanuit de lucht gezien! Allemaal onze fel blauwe zeiltjes letterlijk vlak naast het vliegveld, ik zag die zielige kinder koppies vanuit de bus die ons naar de arrival in Mumbai bracht.
Na de laatste vlucht van 2 uur van Mumbai naar Coimbatore, waren we vermoeid . Maar wat ons te wachten stond nadat we met onze koffers de arrival uitkwamen....
Fantastisch! Juigende meisjes stonden op ons te wachten, wel de grotere wat de kleintjes lagen al op bed. Dr. Job was er ook bij om ons persoonlijk te verwelkomen. We kregen allemaal een mooie welkoms krans omgehangen. En daar kwam ze met een grote smile uit de menigte naar me toe lopen: Rebecca onze sponsor dochter. Een heel emotioneel moment, een warme omhelsing, tranen in de ogen en mijn hand werd niet meer losgelaten.
De meisjes werkten ijverig onze bagage in de school bus van het MJC. En daar gingen we...al toeterend door de enorme mensen massa die op straat liepen, de brommers die kris kras over de weg schoten.........fantastisch , een heel seizoen wegmisbruikers bij elkaar! Er waren zo ontzettend veel mensen op de been omdat er een congres was van de staat Tamil nandu en een hoogwaardigheidsbekleder kwam. Iedreen in een uitgelaten stemming, wat de feest vreugde alleen nog maar groter maakte. Luid toeterend kwam de bus op het mooie Michael Job center aan, wat een oase vergeleken bij de armoedige huisjes in Coimbatore. Honderden kleine meisjes zwaaiden enthausiast uit het raam..een gejuig steeg op. Alle kinderen kwamen uit bed om ons te verwelkomen, ik een korte tijd was ik oppeens tante van heel veel meisjes.
Rebecca bracht me naar mijn kamer die ik later met nog twee anderen zal delen. Maar wat hadden ze hun best gedaan! Het was schoon, ik heb een wc met wc papier! een douche met warm water, en op de wasbak lag een stuk nieuwe zeep en het bed ook nog eens op gemaakt! Dat is fijn binnenkomen. Ik besloot om maar snel te gaan douchen maar toen kwam ome Gerrit zijn 2 sponsordochters laten zien. Ze brachten van die heerlijke kleine zoete mini banantjes voor me mee. Ze hadden gezorgd voor een muggen verjaager , flessen water, servetjes noem maar op. Deze luxe had ik niet verwacht, en nu had ik warm water en douche en weet je wat ik heb gedaan? me heerlijk op z'n Indisch met een grote ton en beker koud gedouched hahaha heerlijk!
Kom ik terug op mijn kamer, ligt er een nieuwe grote tros met mini banaantjes! ik ga nu echt slapen want morgen om 5 uur gaat de wekker. morgen mis, en we moeten onszelf voorstellen aan de kids. Ik en mijn nieuwe vriendje de mini salamander die in de wc woont zeggen: welterusten.