Mars voor het leven in Saluur India

Donderdag 1 juli: de mars voor het leven!
Gisteravond ben ik echt veel te laat naar bed gegaan! Tijdens het schrijven van mijn vorige blog ben ik boven mijn laptop in slaap gevallen met als resultaat een hele pagina met de letter nnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn haha. Het was 1 uur voordat ik naar bed ging, en om 5 uur begon het ochtend ritueel! Na 4 uurtjes slaap gingen de oogjes vandaag niet echt van harte open. Maar daar stond om 5:20 mijn lieve trouwe vriendinnetje Donna al aan de deur om met me mee te lopen naar de chapel. Ze is verdrietig omdat ze weet dat we vandaag weg zullen gaan. Deze dag zal vooral op het einde niet gemakkelijk worden ............zucht.

Maar daar is nu nog geen tijd voor om veel bij stil te staan, want vandaag is een belangrijke dag. We gaan de mars voor het leven lopen! Dit is een vreedzame optocht met meisjes en vrouwen die aandacht vragen voor het discriminatie probleem rondom meisjes en vrouwen. Dat een meisje net zoveel waard is als een jongen, en dus ook recht heeft op goed eten, medische hulp en vooral liefde! Tegen abortus van sexe, want er worden hier in heel India rond 5 miljoen abortussen gepleegd!Per jaar, en dit zijn alleen nog maar de geregistreerde gevallen. Het is ook een enorm land met z'on 1,2 miljard inwoners .En z'on 95%van die gepleegde abortussen zijn i.v.m. zwangerschap van een meisje! Dwz dat dus ongelofelijk veel abortussen plaats vinden alleen omdat men een meisje verwacht! en niet omdat een vrouw ongewenst zwanger raakt, want als het een jongetje zou worden viert men feest en loopt men de zwangerschap vol blijdschap uit!

Je zult denken hoe kunnen vooral die overwegend arme mensen toch een echo laten maken????? DAT IS MET NAME DANK AAN ONZE NATIONALE "trots" PHILLIPS!!!!!!!! Ons eigen Hollandse bedrijf heeft een verrijdbare "abortus machine"ontwikkeld! Met dit karretje kan men van deur tot deur om echo's te maken en evt. over te gaan tot de "handelingen" Dus zo zie je maar weer: geld gaat boven menselijkheid het is een SCHANDE! Hierbij roep ik dus iedereen op : schrijf of mail een brief aan Phillips en maak je protest! Landelijk moet dit bekend worden dat dit bedrijf indirect mee werkt aan de ongelofelijke grote cijfers van sexe abortus in India en dus mede verantwoordelijk is voor het grote vrouwen tekort hier! Ik weet ieder bedrijf wil goede cijfers en winst, en dat is ook goed! Ik gun iedereen een vette bankrekening, maar vergeet niet wie je bent en waar je voor staat! GELD GAAT NIET BOVEN EEN MENSEN LEVEN! En zo zijn er natuurlijk nog talloze "boosdoeners" die direct of indirect met dit probleem te maken hebben en de stap of handeling op een praktische manier gemakkelijker maken.
Je hebt mensen die uit milieu bewuste overwegingen een spaarlamp kopen ipv een gloeilamp, ik roep u op: om bij de volgende aankoop van electronica of witgoed eens aan mijn verhaal te denken en een bewuste keus te maken in het merk dat u aanschaft. Als we dat eens landelijk doen, gaat het belletje misschien eens rinkelen dat wij dit soort praktijken echt niet op prijs stellen . Bedrijven: gebruik je kennis, wijsheid en geld in belang van de mensheid, of kunt u s'nachts met deze kennis nog goed slapen! Kijk dan maar eens in de honderden diep bedroefde tranende vrouwen ogen die ik hier gezien heb tijdens de mars!

Vrouwen en meisjes die onder dwang van familie dit moeten ondergaan. Of uit "liefde" voor hun ongeboren kind deze keuze maken. Liefde voor je ongeboren kind? Tja het klinkt raar, maar ik heb een gesprek gehad met een Indische vrouw : Vinita Shaw, die zich enorm inzet voor dit probleem met projecten ed. Ze vertelde me dat vooral in het Noorden van India veel sexe abortussen plaats vinden omdat de vrouwen weten in wat voor wereld het meisje terecht zal komen: verwaarlozing, sexueel misbruik door inwonende familieleden. Want een meisje is in India in heel veel vooral arme gezinnen een wegwerp product, een last! Gelukkig is dit niet het geval in alle gezinnen, want er zijn Goddank ook nog veel mensen die ontzettend veel van hun dochters houden.

Deze vrouw had vrienden in het noorden van India die een mandje voor hun deur hadden staan waar men hun ongewenste kind in konden leggen. Een beetje z'on idee wat ik dus ook had. Dit mandje werd met grote regelmaat"gevuld". Dat ging jaren lang goed. Maar sinds Nederlanders bijna geen kinderen uit India meer mogen adopteren ( ook omdat er natuurlijk veel fout gegaan is) en Christenen in India die wel een meisje willen adopteren ook geboycot worden, blijven vooral de Hindoe stellen over. Maar deze mensen willen in 99% van de gevallen alleen maar een jongetje adopteren. Dus het hele project daar kon niet meer door gaan. Met als gevolg: enorme toename van de baby moorden. Moet je nagaan ik heb talloze van dit soort gesprekken gevoerd, ik heb ze met volle interresse aangehoord soms vol afschuw , verbazing en verdriet.

Want iedereen die vind dat ik wel heel erg "open"schrijf: ik spaar jullie nog de gruwelijke "details"geloof me.
Deze Vinita Shaw heeft ook een project: ze leren vrouwen die mishandeld zijn, of verbrand en dus vol met littekens zitten, en dus nergens een baan kunnen krijgen en als melaatsen behandeld worden kleding te maken en na afloop van de curus een certificaat mee te geven. En ook een simpele naaimachine, zodat ze thuis een micro bedrijfje kunnen starten met het vervaardigen van kleding, en zo wat geld kunnen verdienen om in leven te blijven en voor hun gezin te zorgen. Dat is geweldig want anders hebben ze geen andere keus dan in de prostitutie te gaan, want ja voor de lusten van een man hoef je geen mooi gezichtje te hebben! En nogmaals : ik kan dit heel omvloerst brengen, maar komt het dan goed over? Nee dan gaat het als zoveel dingen: het ene oor in en het andere oor er weer uit. Moet je eens nagaan als je daar zelf als vrouw geboren bent! Dan zou je heel blij zijn, dat er mensen zijn die je verhaal vertellen in de hoop op steun en medeleven. Deze mensen zijn zo blij, dankbaar en vriendelijk als je naar ze wilt luisteren en vriendelijk tegen ze bent. En klagen? nee dat doen ze niet ! Die verhalen komen heel langzaam los als je hun vertrouwen hebt gewonnen.

Net als mijn lieve Donna uit het center, na 3 dagen wilde ze me haar levensverhaal vertellen, maar telkens kreeg ze het te kwaad. Na 4 dagen lukte het haar, ik had er nooit om gevraagd. Ik hou haar verhaal ook tussen mij en haar, want het is in vertrouwen verteld. Maar geloof me, ze is nu 11 jaar en kwam als meisje van 6 jaar in het center en had in haar korte leventje al meer narigheid meegemaakt dan dat een mens van 100 ooit zal meemaken.
Maar goed genoeg over de problemen: nu het verhaal over de mars voor het leven, positief!

Met bussen volgepropt met meisjes en een Anja er ergens tussen gefrommeld hahaha gingen we naar Saluur een stadje 15 min. verder op. Daar kregen alle meisjes een vlag en borden met leuzen erop als: " je leeft dank zij een vrouw: je moeder: , "Baby's huilen, a.u.b vermoord ons niet" "abortus is moord" etc. Een enorme versierde Indische olifant ging vooraan de stoet om aandacht te trekken. Want Indiers zijn dol op olifanten! Vrouwen met trommels,meisjes met trommels en trompetten enz. alles uit de kast gehaald om aandacht te trekken! Na toespraken tegen het publiek om duidelijk te maken waarvoor de mars diende kon het hele spektakel beginnen.
Ik wil nog wel even kwijt dat alles meedeed, Christenen, Hindoes en zelfs met gevaar voor zijn eigen leven een Moslim voorganger die zich ook inzet voor dit probleem. Het leeft dus bij allerlei mensen.
Daar ging de hele lange stoet met meisjes en jonge vrouwen en wij "witjes"liepen daar tussen haha. De meisjes riepen: wij meisjes zijn waardevol hou ook van ons, of discrimineer ons meisjes niet wij horen ook bij de schepping! Er werd vrolijk met de vlaggen gezwaaid, want hoe serieus het probleem ook is, het moest als positief protest en bewustwording bij de mensen overkomen. Er was veel pers aanwezig, dus er zal veel over geschreven worden in kranten en op de tv komen.

Voor de kinderen waren de Indische "Micky Mouse" geregeld. Deze 2 typjes leken meer op 2x meneer de Groot uit de "Dik voor mekaar show" haha, maar de kids vonden ze geweldig en ze werden onthaald met een luid enthousiast gejuig!
Het was ook erg emotioneel, we liepen door (in onze ogen) krottenwijken. Sommige vrouwen en mannen zwaaiden vrolijk naar je, anderen waren verbaasd. Maar wat mij het meest in mijn hart trof waren de huilende vrouwen! Ze stonden met tranen in hun ogen langs de weg en veegde met hun sari's de tranen weg. Ik vroeg aan een paar vrouwen met een meisje als tolk waar ze om huilden( ik kon het wel raden, maar wilde het graag horen) ze vertelden dat ze zo blij waren dat er aandacht aan besteed werd, omdat dit probleem hen allen hetzij op verschillende manieren persoonlijk was getroffen. Ik vertelde hen dat we niet wilde oordelen maar helpen door vooral mannen wakker te schudden om meer waarde en oprechte liefde aan hun vrouwen en dochters te geven , en dat we geen oude wonden wilden openhalen, maar juist degene die ze in deze moeilijke posities hadden gebracht wakker te schudden ,in de hoop dat ze er anders over zouden gaan denken. En vervolgens meer rekening te houden met de geestelijke en lichamelijk behoeftes en gevolgen van een gedwongen aboturtus of baby moord bij hun vrouw.

In Nederland zou je alle feministische groeperingen op je dak krijgen! en ben je de zwarte piet! Maar deze vrouwen???????????Ik heb er veel gesproken en ze hebben wel 1000x meer gruwelijkheden en en keuzens opgedrongen gekregen dan al die grote monden in Nederland!
Het doet ze pijn die confrontatie, maar ze zijn vooral dankbaar voor het begrip en de aandacht, in de hoop op dat kleine beetje begrip dat het zal opleveren. En de hoop op verandering in het gezinsleven. Buigingen en warme handdrukken heb ik gehad we hebben gehuild samen. Vele mensen zijn hier in Holland net schapen, ze schreeuwen elkaar na om organisaties letterlijk af te zeiken zonder zich verder te verdiepen in hun inzet en bedoelingen. Bij een eerste zin gaat men zonder verder de intenties te hebben verder te luisteren, schreeuwend in protest vaak zonder enig fatsoen. En degene die het begrijpen en iets dergelijks zelf heeft meegemaakt of heeft ondergaan, houden zich meer op de achtergrond. Het is zoiets als de beste stuurlui staan aan de wal..............maar dan wel anders.

Nogmaals: Ik oordeeel niet! Ik constateer en geef mijn mening. Als men daar niet tegen kan................jammer dan , ik krijg ook wel eens iets te horen waar ik niet blij mee ben of verdrietig vam wordt. En geloof me , mijn eigen leven was ook niet altijd rooskleurig. Anders zou ik nooit de moeite doen en geld uitgeven voor dit soort reizen. En me met toewijding dit naar buiten brengen en wat proberen te betekenen. Ik wil niemand verdrietig maken, mijn doel is duidelijkheid te creeren en ogen en oren te openen. Zonder te schreeuwen, al schreeuwt mijn hart het uit omdat ik de waarheid en verdriet in de ogen gelezen heb.Als je het niet aanstaat lees dan niet verder of sluit je het blog af.
Wil je commentaar geven, steunen of heb je ideeen waar je ons mee kan helpen hoor ik het graag. Onderaan bent u in de gelegenheid reactie te geven, persoonlijk kan dat ook , in vertrouwen van u naar mij zonder andere lezers. Richt dan u mail aan tassesoires@gmail.com en ik zal proberen als dat gewenst is te antwoorden.
Morgen hoop ik een bericht te kunnen plaatsen over het afscheid, vertrekt, behaalde resultaten en de thuiskomst.
Als nu eens 1% van de mensen die vol spanning het wk voetbal volgen, eens aandacht zouden hebben voor onze "missie"dan zou ik al heel dankbaar zijn!

Tot morgen, Anja